Geranion(-divarica)
Geranium divaricatum
Geraniaceae
Noms en français : Géranium divariqué, Géranium étalé.
Descripcioun :Lou geranion-divarica es uno planto peludo, drecho à la debuto, pièi que trinasso un pau dins l'age. Trachis dins li bos fres. Li fueio soun telado e pourtado pèr un long pecou (pas aquéli di bratèio). Se recounèis majamen à si darrièri fueio óupousado que soun pas simetrico emé l'uno pu grosso que l'autro.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 15 à 80 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Geranium
Famiho : Geraniaceae
Ordre : Geraniales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 8 à 12 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado :
Vo
Jun à avoust
Liò : Bos fres
- Ouraias
- Ermas
- Escoumbre e proche dis oustau
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Geranium divaricatum Ehrh., 1792
Eigreto(-tèsto-de-biòu)
Rumex bucephalophorus
Polygonaceae
Noms en français : Oseille tête-de-boeuf, Rumex tête-de-boeuf.
Descripcioun :Vaqui uno eigreto de l'an de la pichoto meno que trachis dins li terraire safrous. L'enflourajado èi longarudo emé de fueio à la baso. Li flour soun groupado en verticillo de 2 à 4 flour, li pecou soun vira devers lou bas. La subsp. de prouvènço ié dison gallicus.
Usanço :Dèu èstre manjadisso coume lis àutris eigreto, mai avèn pas d'entresigne segur pèr aquelo planto.
Port : Erbo
Taio : 5 à 30 (50) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Rumex
Famiho : Polygonaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Roujo
Petalo : 3
Ø (o loungour) flour : 0,5 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Abriéu à setèmbre
Liò : Tepiero emé planto de l'an
- Terraire safrous
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Mediterrano-Macarò
Ref. sc. : Rumex bucephalophorus L., 1753